O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

για τα συμφέροντα των δημοτών και του συνόλου....

Στην Ελευσίνα γίνεται μια προσπάθεια να μπει 'σε τάξη' η άναρχη βιομηχανική δραστηριότητα Και φυσικά παρατηρούνται αντιδράσεις! Γιατί οι 'καλές' και προσοδοφόρες δουλειές γίνονται εκεί που οι κανόνες και οι έλεγχοι είναι ανύπαρκτοι ή χαλαροί. Αλλά ο κόσμος πια έχει εξαντλήσει τα όρια της υπομονής και ανοχής του. Και απαιτεί συγκεκριμένα μέτρα , δράσεις και πράξεις από τις τοπικές αρχές. Γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι εκεί και για να προστατεύει τα συμφέροντα των δημοτών και του συνόλου και όχι τα συμφέροντα των λίγων και 'εχόντων'. Και όσοι από την τοπική αυτοδιοίκηση δεν το έχουν αντιληφθεί θα το καταλάβουν μια και καλή στις κάλπες...

να διασώσουμε την βιοποικιλότητα του τόπου μας...

Μια ομάδα ενεργών πολιτών, ο «Φορέας των Συλλόγων για την Προστασία του Βουρκαρίου" Μεγάρων, καταβάλλει αξιοθαύμαστη προσπάθεια τα τελευταία χρόνια για να αναδείξει το πρόβλημα που υπάρχει σε μια τεράστιας οικολογικής αξίας περιοχή, έναν υδροβιότοπο που είναι ο μεγαλύτερος σταθμός μεταναστευτικών πουλιών στη Δυτική Αττική. Ο κεντρικός του πηρύνας ευτυχώς παραμένει υγιής, ωστόσο χρειάζεται η ρητή και οριστική κατάργηση δια νόμου της παραγρ. 6α του άρθρου 41 του Ν.3105/2003, αποσαφηνίζοντας ότι η περιοχή του υγροβιότοπου των Μεγάρων δεν είναι χώρος υποδοχής βιομηχανικών και βιοτεχνικών δραστηριοτήτων, καθώς και η έναρξη των διαδικασιών για τη σύνταξη και ψήφιση Kοινής Υπουργικής Απόφασης για την ανακήρυξη της περιοχής ως προστατευόμενης και η θεσμοθέτηση συγκεκριμένων όρων προστασίας της ανά ζώνη. Το θέμα αυτό όπως και η βιοποικιλότητα γενικότερα δεν πρόκειται ούτε για πολυτέλεια, ούτε για ρομαντισμό, ούτε για αφελή φυσιολατρία και αδιάφορη παρατήρηση της φύσης. Η Ελλάδα διαθέτει αναλογικώς με το μέγεθος της και σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη πολύ υψηλή βιοποικιλότητα. Αυτό οφείλεται στη γειτνίαση με τρεις ηπείρους, Ευρώπη, Ασία και Αφρική, στη γεωλογική και μετεωρολογική πορεία του τόπου στο βάθος του χρόνου και στο εύκρατο μεσογειακό κλίμα, τέλος στην ανθρώπινη παρέμβαση από την αρχαιότητα μέχρι την απουσία αξιόλογης βιομηχανικής υποδομής στα νεότερα χρόνια. Ο ρυθμός όμως με τον οποίο υποβαθμίζεται το φυσικό περιβάλλον στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν έχει προηγούμενο και φυσικά συνδέεται τόσο με το πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης που δυστυχώς ακολουθήσαμε, τον ακατάσχετο καταναλωτισμό, τις ανθυγιεινές συνήθειες και την επίπλαστη και μη βιώσιμη ποιότητα ζωής μας, όσο τελικώς και με τη σοβαρότατη συνολική κρίση που βιώνουμε αυτό το διάστημα, ανεξαρτήτως της ευημερίας των αριθμών, εκείνων που αποδέχονται τα σκληρά μέτρα και στηρίζουν την κυβέρνηση. Γιατί όσο οι άνθρωποι στην Ελλάδα αποξενωνόμαστε από την ίδια τη φύση, το μέτρο και τον πλούτο που μόνο εκείνη προσφέρει, τόσο περισσότερο αποπροσανατολιζόμαστε σε σχέση με τους πραγματικούς στόχους και την αξία της ζωής και χάνουμε την ισορροπία μας σε έναν πολύπλοκο και απαιτητικό κόσμο, όπου δυσκολευόμαστε να αξιοποιήσουμε ακόμη και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα!

Νίκος Γιαννής
http://www.nicosyannis.gr/
http://ekpazpeloponnisou.blogspot.com/2010/02/blog-post_17.html