O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ανεξέλεγκτη κατάσταση της απόρριψης σκουπιδιών. Ξεφυτρώνουν μικρές χωματερές στον κάμπο των Μεγάρων...






διαβάζουμε από το http://www.megara.org :

Σε άθλια πραγματικότητα κάλεσαν τους εκπροσώπους του τύπου να παρευρεθούν, ο δήμαρχος Μεγαρέων κ. Ιωάννης Μαρινάκης και ο αντιδήμαρχος επί της καθαριότητας κ. Αθανάσιος Ζάλης.
Στην θέση Άγιος Αθανάσιος, στις παρυφές του ρέματος της Καμάρας γίναμε μάρτυρες μιας ελεεινής κατάστασης αποτελούμενης από επιχωματώσεις, μπάζα και βοθρολύματα.
Κάποιοι ασυνείδητοι έχουν ρίξει χιλιάδες κυβικά μπάζα στις όχθες του ρέματος ενώ στην κοίτη του τρέχει ένα ποτάμι λάσπης από λάσπη βόθρων.
Ο κ. Μαρινάκης είναι αγανακτισμένος με την κατάσταση η οποία είναι εγκληματική για την δημόσια υγεία.
Δεν είναι μόνο η δυσοσμία η οποία αναδίδεται από τη βοθρολάσπη άγνωστης προέλευσης αλλά και τα περιεχόμενά της που γεμίζουν το υπέδαφος και καταλήγουν στα υπόγεια αποθέματα γλυκού νερού.

Ο κ. Μαρινάκης δήλωσε ότι πρόκειται άμεσα να προβεί στις εξής ενέργειες.

  1. Θα καταθέσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου
  2. Θα καταγγείλει το γεγονός στους ελεγκτές περιβάλλοντος και θα τους καλέσει να ερευνήσουν την προέλευση των απορριμμάτων
Ο κ. Μαρινάκης και ο κ. Ζάλης είναι πολύ προβληματισμένοι με την κατάσταση και είναι δύσκολο να λύσουν το θέμα.
Δήλωσαν ότι θα καθαρίσουν τα μπάζα και θα συνδράμουν τον εργολάβο που έχει αναλάβει τον καθαρισμό των ρεμάτων αλλά αυτό θα είναι πρόσκαιρη λύση του προβλήματος.


σχόλιο από το vourkari

Είναι καταρχήν θετικό το ότι η δημοτική αρχή ασχολήθηκε με αυτό το πρόβλημα που έχει αναδειχθεί αρκετές φορές στο παρελθόν από τα τοπικά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.
Είναι επίσης θετικό ότι ο Δήμαρχος υποσχέθηκε τον καθαρισμό της περιοχής.

Το ερώτημα όμως παραμένει:
Τι θα γίνει μετά; Ποιες μπορεί να είναι οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες λύσεις;

Έχουμε τονίσει επανειλλημένα την ανάγκη εκπόνησης συγκεκριμένου δημοτικού προγράμματος διαχείρισης των ογκωδών αντικειμένων και των μπάζων που παράγονται στην περιοχή. Είχαμε προτείνει επίσης και συγκεκριμένες κατευθύνσεις σε παλαιότερη ανάρτησή μας ( δείτε εδώ)

Ογκώδη υλικά: Σε δημοτικό κέντρο ανακύκλωσης (ανάλογο λειτουργεί ήδη στην Ελευσίνα και απασχολεί δέκα άτομα!) προς παρασκευή υλικού RDF που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως καύσιμο στη βιομηχανία.

Τα μπάζα : Τα υλικά αυτά με ειδικό κοσκίνισμα και μηχανικό λειοτεμαχιστή μπορούν να μετατρέπονται σε υλικό για διάφορες χρήσεις

Αυτό προϋποθέτει τη συγκρότηση και λειτουργία ενός ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΟΓΚΩΔΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΥΛΙΚΩΝ.

Ο οικονομικός ισολογισμός της λειτουργίας ενός τέτοιου κέντρου θα μπορούσε άνετα με σωστή διαχείριση να είναι ισοσκελισμένος

Τα οφέλη για την περιοχή μας και το περιβάλλον είναι προφανή και πολλαπλά.

Λύσεις λοιπόν υπάρχουν! Εμπειρία από τη λειτουργία ανάλογων μονάδων στην Ελλάδα και το εξωτερικό υπάρχουν.

ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ;




για το καρνάγιο της Βαρέας...

"Άποψη" 2/6/11, σελ.12

επιχείρηση της αστυνομίας στο Βλυχό

Επιχειρήσεις στην περιοχή " Βλυχός" Μεγάρων διενεργήθηκαν προχθές, απο την αστυνομία από κοινού με συνεργεία της ΔΕΗ, του δήμου και του υγειονομικού. Εντοπίστηκαν δεκάδες παρανομίες και έγινε μία σύλληψη. Πολλές παράγκες και αυθαίρετα βρέθηκαν να ηλεκτροδοτούνται παράνομα από στήλες δημοτικού φωτισμού. Οι παράνομες συνδέσεις ξηλώθηκαν από τα συνεργεία της ΔΕΗ. Αναμένεται δελτίο τύπου από την αστυνομία.

Περισσότερα διαβάστε στο http://www.megara.org/articles.php?id=306

Με το ανεξίτηλο μελάνι του δίκιου

Ζούμε μια μοναδικά συμπυκνωμένη ιστορική πολιτική στιγμή, που σαρώνει θέσφατα και συνήθειες. Περιγελά πολιτικά βολέματα και περιφρονεί με μεγαλοπρέπεια πολιτικούς σχεδιασμούς της δεκάρας.

Ας φέρουμε στο μυαλό μας αρκετούς από τους ως χθες θεωρούμενους μεγαλοφυείς πολιτικούς συλλογισμούς των επαϊόντων της μεγάλης πολιτικής: Θα περάσει άραγε ο Γιώργος τον σκόπελο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και θα ψηφίσει το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα; Αλήθεια, πως θα ταιριάξουν κάποιοι βουλευτές την ανάγκη να είναι ‘’λίγο κατά’’, αλλά ‘’όχι και τόσο’’ ώστε να βρεθούν έξω από τη λίστα και να ‘’χάσουν την κουτάλα μαζί με τα ζουμιά’’; Και δόστου οι αναλύσεις… Τι θα κάνει ο Αντώνης, θα προσφέρει συναίνεση όπως απαιτεί ΕΕ και ΣΕΒ ή θα φυλάξει τον πισινό του; Ιστορικό ερώτημα και αυτό… Ο λαλίστατος Καρατζαφέρης, το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα εκτός ΠΑΣΟΚ που ψήφισε το μνημόνιο, θα μπει μόνος του σε συναινετική λύση ή θέλει και τον Αντώνη παρέα για να φυλάει τα νώτα του; Η κοράκλα κάηκε άραγε οριστικά, μαζί και με τα εξ αριστερών ‘’αντι-λαϊκίστικα’’ εξαπτέρυγα της Δημοκρατικής Αριστεράς, καθώς βιάστηκαν να δηλώσουν προθυμία σε συναινετικές λύσεις;

Πόσο φτωχοί, μίζεροι και κακόμοιροι φαίνονται αυτοί οι ‘’βαθείς στοχασμοί’’ στο φόντο του πλήθους και του πάθους των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, που διαδήλωσαν αποφασισμένα και ειρηνικά ενάντια στο σφαγείο του μνημονίου! Πόσο μακρινοί και άδειοι από νόημα σε σχέση με τις γεμάτες πλατείες. Τις πλημμυρισμένες από αγωνία, αγώνα, ελπίδα, διάλογο, αντιπαράθεση, ζωή….

Και αυτή πάλι η βαρύγδουπη προειδοποίηση των θεματοφυλάκων της κομμουνιστικής πολιτικής και ιδιοκτητών της ιστορίας ότι ‘’η έξοδος από το ευρώ θα ήταν τώρα καταστροφική’’, μήπως πρέπει να ξαναδιαβαστεί υπό τους ήχους των συνθημάτων ‘’η χούντα δεν τελείωσε το 73, ψωμί, παιδεία, ελευθερία!’’; Βοήθησε άραγε αυτή η δήλωση τους κομμουνιστές μέλη του ΚΚΕ, να βρεθούν μέσα στο λαϊκό ποτάμι ή ώθησε σε καταστρεπτική αυτό-απομόνωση; Και πως εξηγείται αυτή η αγχώδης ταύτιση του Γ. Δραγασάκη, που δήλωνε-μιλώντας για το ερώτημα της εξόδου από το ευρώ – πως ‘’πρόκειται για επικίνδυνα και ύποπτα σενάρια’’;

Ας ζυγίσουμε την δημοκρατία που χτίζουν οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι νέοι στις πλατείες και στους δρόμους, που διεκδικούν αδιαπραγμάτευτα άμεση δημοκρατία, με το άγχος του Αλ. Τσίπρα για αναστήλωση του κύρους του κοινοβουλίου και προσφυγή στην μαγική διαδικασία των …εκλογών εδώ και τώρα.

Ας αναλογιστούμε για την γονιμότητα της πολιτικής ουράς στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και της φετιχοποίησης των δήθεν γενικών απεργιών τους. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, το Σάββατο, την παραμονή της μεγάλης λαϊκής έκρηξης της Κυριακής, έτρεξαν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλοι με κόκκινα λάβαρα (όχι από πάθος και θυμό, αλλά από άγχος για τα θέσφατα που κινδυνεύουν), στο συλλαλητήριο μαϊμού της ΓΣΕΕ των 5ΟΟ ανθρώπων στο όνομα της ‘’επαφής με τις μάζες’’ και της ‘’υπεράσπισης του ρόλου των συνδικάτων’’.

Με τούτα και με κείνα, κανείς από τους παραπάνω δεν δικαιούται να κρίνει και να επικρίνει τον λαϊκό κόσμο, που υπέροχα και ελπιδοφόρα προσπερνά την καρικατούρα πολιτικής και αναζητά να καθορίσει τις εξελίξεις. Να διαμορφώσει πολιτική για τον ευατό του και το περιφρονημένο δίκιο του. Να στήσει τα δικά του όργανα συζήτησης, εξουσίας, δημοκρατίας και ελέγχου.

Όταν οι πλατείες μιλούν για ΨΕΥΤΕΣ ας μαζευτούν κάποιοι με τις ειρωνείες για ‘’ρηχή πολιτικοποίηση’’. Όταν ο λαός ανακαλύπτει και απορρίπτει τα παραμύθια που του σέρβιραν οι κυβερνήσεις και οι αυλικοί τους, είτε για το ευρώ είτε για την ΕΕ, δεν δικαιούται κανείς να περιφρονεί. Εκτός και αν προδίδει μια δική του ενοχή.,,

Όταν οι εργαζόμενοι μιλούν για ΚΛΕΦΤΕΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ πολιτικούς, είναι αστείο να αντιπαραβάλλεται ως πρώτη απάντηση από την κοινοβουλευτική αριστερά ότι ‘’ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ’’. Την διαφορετικότητα της δικαιούται και μπορεί να την καταχτήσει η αριστερά, μόνο αν στραφεί ενάντια στον εκφυλισμό και την υποκρισία του αστικού κοινοβουλευτισμού. Αλλιώς προδίδει άλλες εμμονές και συμπλέγματα. Και πάει γυρεύοντας…

Όταν οι απολυμένοι των εργοστασίων, οι καταστραμμένοι αγρότες ή οι μικρομαγαζάτορες με τα κλειστά μαγαζιά, μουντζώνουν οργισμένοι την ΕΕ, το ευρώ και την τρόϊκα, ας κρατηθούνε ορισμένοι με τα μαθήματα περί ‘’εθνικισμού’’. Ας θυμηθούν λίγο και τα λόγια του Βελουχιώτη στον ιστορικό του λόγο στη Λαμία: ‘’Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει νάβρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια (…) Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε μέσα στη χώρα που κατοικούμε.’’

Η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι κομμάτι του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος. Με μικρές δυνάμεις, αλλά πολύτιμη, συνεπή και ανιδιοτελή πολιτική συμβολή. Δεν φιλοδοξεί να περιοριστεί στον ρόλο της κριτικής και της αριστερής πολιτικής ουράς, είτε της κοινοβουλευτικής αριστεράς, είτε της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Τέτοια αυτοκτονία δεν της ταιριάζει. Μπορεί και πρέπει να εμπλακεί απ’ ευθείας με τον κόσμο που κινείται ορμητικά, ανακαλύπτοντας, σταδιακά αλλά και με άλματα, την γυμνότητα και την αδυναμία των κυρίαρχων. Να γίνει μέρος του πολιτικού προβληματισμού και της δημιουργικής αντιπαράθεσης, της ανάγκης για ανέβασμα της πολιτικής συνειδητότητας του κόσμου που συνειδητοποιεί την δική του συλλογική πολιτική δύναμη.

Η δική μας εμπιστοσύνη στις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις δεν είναι μεσσιανική. Δεν αποθεώνουμε τίποτα. Γνωρίζουμε πολύ καλά τις δυσκολίες και την σκληρή διαπάλη που διεξάγεται.

Η επιλογή για εμπλοκή και παρέμβαση δεν αποτελεί ‘’ευκολία’’. Αντίθετα είναι απόφαση να αναμετρηθούμε με τα δύσκολα. Να ακούσουμε, να σκεφτούμε, να επιδράσουμε, να αλλάξουμε, μέσα στην κίνηση και την αναζήτηση του πραγματικού κόσμου και όχι των μυημένων.

Δεν είναι στάση μειωμένων προσδοκιών, αλλά αντίθετα μεγαλύτερης πολιτικής απαιτητικότητας. Να δοκιμάσει η επαναστατική αντικαπιταλιστική πολιτική την ικανότητα της να συνδεθεί με το ερώτημα της επιβίωσης του κόσμου.

Δεν χρειαζόμαστε απλά μια συνάντηση του συνειδητού με το αυθόρμητου. Χρειαζόμαστε μια αναγεννημένη σχέση ενός νέου συνειδητού και ενός νέου αυθόρμητου.

Με αδιαπράγματευτο στόχο: Αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης.

Ο δρόμος αυτός θα σαρώσει κυβέρνηση και καθεστωτικά κόμματα.

Θα δείξει την ενοχή της ΕΕ, του ευρώ, αλλά και της οικονομίας της αγοράς και της αγοραίας κοινωνίας.

Θα συντρίψει θέσφατα, συνήθειες, συναινέσεις και λιποψυχίες.

Θα κοντύνει τον συνδικαλισμό της υποταγής.

Θα ταπεινώσει τους διανοούμενους υποταχτικούς και γελωτοποιούς της εξουσίας.

Η αριστερά, υποχρεούται και μπορεί να συμβάλλει. Έχει αστείρευτες δυνάμεις, πολιτισμό και ιδέες, υπέροχο και ανιδιοτελή κόσμο σε όλα τα ρεύματα. Αν ακούσει, αν μιλήσει ως αριστερά και δε σταθεί ως δασκάλα γεροντοκόρη ή πονόψυχη νοσοκόμα του πολιτικού συστήματος, θα αλλάξει μαζί με τους αγωνιζόμενους. Το έχει ανάγκη αυτό. Διαφορετικά, θα σαρωθεί..


Παναγιώτης Μαυροειδής

Δελτίο τύπου του Δήμου Μεγαρέων




Δελτίο Τύπου του Ανεξάρτητου Βουλευτή Αττικής Βασίλη Οικονόμου