O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Μακάρι να είχαμε ως πολίτες την ίδια ευαισθησία και στα Μέγαρα...


ΘΕΜΑ: Η κατεδάφιση του ιστορικού κτηρίου του «Παλαιού Δημαρχείου» Χαϊδαρίου και η ανέγερση νέου κτηρίου, που καταστρέφει τη δενδρόφυτη πλατεία, αποτελεί Περιβαλλοντικό, Πολιτικό και Οικονομικό σκάνδαλο. Διεκδικούμε την τροποποίηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου της περιοχής για τον χαρακτηρισμό της, ήδη διαμορφωμένης, πλατείας σε Κοινόχρηστο Χώρο Πρασίνου και τη διάσωση του ιστορικού κτηρίου .

Ενημέρωση 1η:
Η οικολογική, πολιτική και οικονομική διάσταση του έργου: «Ανακατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου του Παλαιού Δημαρχείου, που επλήγη από το σεισμό του 1999», προκαλεί τους κατοίκους της πόλης του Χαϊδαρίου.

Η απόφαση του Δήμου Χαϊδαρίου και η έγκριση και υιοθέτηση της από την Περιφέρεια Αθήνας, για την κατεδάφιση του ιστορικού κτηρίου του «Παλαιού Δημαρχείου» και την ανέγερση ενός νέου κτηρίου τριπλάσιας επιφάνειας και όγκου, το οποίο καταλαμβάνει το σύνολο της διαμορφωμένης πλατείας, έχει χαρακτηριστικά περιβαλλοντικού, πολιτικού και οικονομικού σκανδάλου.

Πρόκειται για την τσιμεντοποίηση ενός ελεύθερου χώρου μέσα στον αστικό ιστό, μιας διαμορφωμένης πλατείας, σε κοινή χρήση τα τελευταία 30 χρόνια.

Η οικοδόμηση ενός κτηριακού όγκου που εξαντλεί σε κάλυψη, δόμηση και όγκο τους επιτρεπόμενους στην περιοχή όρους δόμησης και ο κατακερματισμός του αδόμητου χώρου περιμετρικά του κτηρίου ακυρώνουν κάθε έννοια ελεύθερου χώρου. Μια απόφαση που θυσιάζει πολύτιμο αστικό πράσινο και υψηλή βλάστηση (στην πλατεία υπάρχουν τουλάχιστον 28 μεγάλα δέντρα, 15 εκ των οποίων είναι πεύκα) στο βωμό μιας υποτιθέμενης «ανάπτυξης» που θέλει τους ελεύθερους χώρους έρμαιο στα χέρια πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.


Παράλληλα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γενικότερη φιλοσοφία του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας/Αττικής 2021 που προωθείται, το οποίο θέτει στις βασικές του προτεραιότητες την «ανάσχεση κατανάλωσης εδαφικών πόρων για δόμηση και την επανάχρηση του υπάρχοντος κτηριακού αποθέματος».

Αναλύοντας την πολιτική διάσταση της απόφασης, η καταστροφή ενός ελεύθερου χώρου προκειμένου να κατασκευαστεί ένα Πολιτιστικό Κέντρο μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από τη «Στέγη Πολιτισμού» (πρώην ΝΕΛΕ) στην οδό Κολοκοτρώνη, θέτει υπό σοβαρή αμφισβήτηση τη σκοπιμότητα του έργου.

Το προφανές ερώτημα: «Πόσα τελικά Πολιτιστικά Κέντρα χρειάζεται το κέντρο της πόλης;» έρχεται να το ενισχύσει και ο τρόπος που σκοπεύει ο Δήμος Χαϊδαρίου να αξιοποιήσει το δεσμευμένο ακίνητο «Λολοσίδη» στην οδό Δαβάκη, το οποίο προορίζει επίσης για πολιτιστικές χρήσεις!

Ειδικά σήμερα, που τα τμήματα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Χαϊδαρίου κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι δάσκαλοι των εναπομεινάντων τμημάτων είναι απλήρωτοι μήνες τώρα, τα όποια εργαστήρια έχουν απομείνει υπολειτουργούν λόγω έλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής και η «Στέγη Πολιτισμού» (πρώην ΝΕΛΕ) στοιχειώνει έχοντας τις μισές αίθουσες κλειδωμένες, η αμφισβήτηση γίνεται βεβαιότητα. Η σκοπιμότητα του έργου προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος είναι ανύπαρκτη.

Πολιτικό είναι και το θέμα της παραπλάνησης των πολιτών, όσον αφορά στην αναγκαιότητα κατεδάφισης του ιστορικού κτηρίου του «Παλαιού Δημαρχείου», η οποία βασίστηκε στον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι το κτήριο έχει πληγεί από το σεισμό του 1999. Να σημειώσουμε ότι το κτήριο λειτουργούσε ως Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου έως το Δεκέμβριο του 2005 (έκτοτε τα τμήματα του Πνευματικού Κέντρου μεταφέρθηκαν στη «Στέγη Πολιτισμού», πρώην ΝΕΛΕ). Προφανώς, αν υπήρχε χαρακτηρισμός του κτηρίου ως σεισμόπληκτο από την αρμόδια Υ.Α.Σ., θα έπρεπε να είχε διακοπεί η χρήση του από το 1999.

Σχετικά με την ιστορικότητα του κτηρίου αντιγράφουμε από το επίσημο site του Δήμου Χαϊδαρίου: « Ένα άλλο σημείο της πόλης το οποίο συνδέεται με την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής είναι το κτήριο του παλαιού δημαρχείου στην οδό Κουμουνδούρου. To κτήριο ανήκε σε Γερμανό κατάσκοπο και μετά την απελευθέρωση κατασχέθηκε από το ελληνικό Δημόσιο. Περιήλθε στον Δήμο Χαϊδαρίου το 1965 με ενέργειες του δημάρχου Δημ. Γιαχνή, του οποίου φέρει το όνομα ως ένδειξη τιμής. Στο κτήριο αυτό στεγάστηκε στη συνέχεια το δημαρχείο της πόλης».

Να συμπληρώσουμε ότι μετά την απελευθέρωση στο κτήριο λειτούργησε το δημοτικό σχολείο της πόλης, στη συνέχεια και καθ’ όλη της διάρκεια της χούντας στεγάστηκε το αστυνομικό τμήμα, αργότερα εγκαταστάθηκε το Δημαρχείο της πόλης και τέλος μέχρι το 2005 λειτουργούσε ως Πνευματικό Κέντρο.

Ένα ιστορικό κτήριο που στάθηκε αλώβητο μέσα από πολέμους και φυσικές καταστροφές απειλείται σήμερα από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

Ο προϋπολογισμός για την υλοποίηση του έργου, ενός έργου ανύπαρκτης σκοπιμότητας που υποβαθμίζει το αστικό περιβάλλον και καταστρέφει ένα κτήριο-σημείο αναφοράς για την ιστορία της πόλης, είναι 3.000.000,00 € !!! Ποσόν που προέρχεται από τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Αττικής.

Είναι εξοργιστικό, σε μια περίοδο που οι Έλληνες πολίτες βλέπουν τις ζωές τους να εξαθλιώνονται, το όποιο κράτος πρόνοιας να καταρρέει, τα παιδιά, τους φίλους, τους ανθρώπους τους, να μένουν άνεργοι… να καλούνται να πληρώσουν, μέσα από τους φόρους που τους επιβάλλονται από την κυβέρνηση και την τρόικα, ένα έργο που, όχι απλά δεν τους υπηρετεί αλλά υπονομεύει το κοινό συμφέρον.


Την Παρασκευή 4/5/12, εκπρόσωπος της εργολήπτριας εταιρίας, στην οποία έχει ανατεθεί το έργο από την Περιφέρεια Αττικής, προσπάθησε αυθαίρετα, χωρίς να έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες για την έκδοση Άδειας Κατεδάφισης ή Ανέγερσης στην Πολεοδομία Αιγάλεω, να προχωρήσει στην εγκατάσταση εργοταξίου στο χώρο της πλατείας. Η άμεση παρέμβαση των κατοίκων απέτρεψε τις αυθαίρετες ενέργειες της εργολήπτριας εταιρίας.


Το Σάββατο 5/5/12 πραγματοποιήθηκε Ανοιχτή Συνέλευση στην πλατεία, των κατοίκων της περιοχής του «Παλαιού Δημαρχείου» αλλά και του Χαϊδαρίου γενικότερα, για το θέμα. Συγκροτήθηκε Επιτροπή Κατοίκων και αποφασίστηκε η συλλογή υπογραφών, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Μέχρι τις 8/5/12 είχαν υπογράψει 214 κάτοικοι...

Οι ελεύθεροι χώροι μας ανήκουν, τους διεκδικούμε και τους υπερασπιζόμαστε.

Θα σταθούμε απέναντι σε οποιονδήποτε επιμείνει στην τσιμεντοποίηση της πλατείας και την καταστροφή του ιστορικού κτηρίου.

Διεκδικούμε την τροποποίηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου της περιοχής για τον χαρακτηρισμό της, ήδη διαμορφωμένης, πλατείας σε Κοινόχρηστο Χώρο Πρασίνου.

Ζητάμε τη σύγκλιση Έκτακτου Δημοτικού Συμβουλίου για το θέμα και την άμεση ακύρωση του έργου.

Ενημέρωση 2η:
Η συμμετοχή-παρέμβαση των κατοίκων της πόλης στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τετάρτης 16/5/12 ήταν δυναμική και καταλυτική. Έγινε σαφές, προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι το έργο έχει ακυρωθεί στην πράξη, από τους κατοίκους…
«…αρνούμαστε την κατεδάφιση της ιστορικής μνήμης, την τσιμεντοποίηση ενός ελεύθερου, πευκόφυτου, δημόσιου χώρου, την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος… θα υπερασπίσουμε με όλα τα μέσα τον ελεύθερο χώρο της πλατείας και το ιστορικό δημαρχείο…».
Οι θέσεις της Επιτροπής Κατοίκων και του Ιστού, έθεσαν το Δημοτικό Συμβούλιο προ των ευθυνών του, αναπτύσσοντας σε τρία επίπεδα, το περιβαλλοντικό, το ιστορικό και το οικονομικό, τις καταστροφικές συνέπειες του έργου και την ανύπαρκτη σκοπιμότητα του.
Απέναντι στα ακλόνητα επιχειρήματα των κατοίκων δεν βρέθηκε κανένας Δημοτικός Σύμβουλος, ούτε καν ο ίδιος ο Δήμαρχος, να υποστηρίξει το έργο. Αντίθετα το Δημοτικό Συμβούλιο δεσμεύθηκε ότι:

-Δεν θα πραγματοποιηθεί το έργο.
-Δεν θα εγκατασταθεί ο εργολάβος (σημειώνουμε ότι η εργολήπτρια εταιρία είχε επιχειρήσει να εγκατασταθεί στην πλατεία και μάλιστα χωρίς να έχει εκδοθεί η άδεια από την πολεοδομία, αλλά εμποδίστηκε από τους κατοίκους )

Η παρουσία περισσότερων από 150 κατοίκων στο Δημοτικό Συμβούλιο αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα ότι δεν διαπραγματευόμαστε τους ελεύθερους χώρους και την ιστορία μας.
Θα σταθούμε απέναντι σε μεθοδεύσεις που θα επιδιώξουν να «παραμορφώσουν» τις δεσμεύσεις του Δημοτικού Συμβουλίου μέσα από «διαπραγματεύσεις» στο παρασκήνιο, με σκοπό την εξυπηρέτηση πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
«…έχετε ευθύνη απέναντι στην πόλη και τους κατοίκους, όχι απέναντι στις παρατάξεις που υποστηρίζετε…
εμείς αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες, θα αντισταθούμε με κάθε τρόπο…»



ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
για την υπεράσπιση της πλατείας και του κτηρίου
του «Παλαιού Δημαρχείου»



Πηγή: «ΙΣΤΟΣ» Δίκτυο αλληλέγγυας κοινωνικής δράσης στο Χαϊδάρι
www.istosxaidari.wordpress.com
Αναδημοσίευση: www.egialos.blogspot.com

Ανακοίνωση Επιτροπής Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική) ...και ένα τραγούδι!


ΧΡΥΣΟΣ - ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΣΧΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΧΡΥΣΟΥ


Στην επένδυση της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός, για λειτουργία μεταλλείων χρυσού στη Β.Α. Χαλκιδική, καθρεφτίζεται πεντακάθαρα όλη η βαρβαρότητα της προσπάθειας των κυβερνήσεων, με την υποστήριξη και τοπικών παραγόντων, να ξεπουλήσουν το φυσικό μας πλούτο και να υποθηκεύσουν το μέλλον των τοπικών κοινωνιών, έναντι πινακίου φακής. Το αντίτιμο της μεταβίβασης στην εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ, που κι αυτά πήγαν στις τσέπες των προηγούμενων επίδοξων επενδυτών της TVXgold!! Με αυτά τα χρήματα παραχωρήθηκαν: 317.000 στρέμματα δασικής έκτασης, 91 στρέμματα σε οικόπεδα, 320 σπίτια στο Στρατώνι, 24.000 τ.μ. βιομηχανικών κτιρίων, πληθώρα μεταλλευτικών εγκαταστάσεων στα υπάρχοντα μεταλλεία, τεράστιος μηχανολογικός εξοπλισμός, λιμενικές εγκαταστάσεις, ανεκμετάλλευτα προϊόντα εξόρυξης και πολλά άλλα. Ταυτόχρονα με την παραχώρηση, η τότε κυβέρνηση φρόντισε με τον ειδικό νόμο για τη μεταβίβαση και την υπογραφή του κ. Πάχτα (ν. 3220/2004), να δεσμευτεί ότι δεν θα αναζητήσει ευθύνες για τα περιβαλλοντικά προβλήματα των δραστηριοτήτων που προηγήθηκαν.

Ο δίκαιος αγώνας των κατοίκων ενάντια σε αυτές τις μεθοδεύσεις κρατάει χρόνια, γιατί, πέρα από το ξεπούλημα, η ίδια η δραστηριότητα εξόρυξης χρυσού είναι καταστροφική για το περιβάλλον και τις τοπικές οικονομίες. Αφήνει πίσω της κρανίου τόπο και φτωχούς κατοίκους. Γι αυτό η εταιρεία με βοηθό της το κράτος, τα ΜΜΕ και τοπικές αρχές, έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα συκοφάντησης και κατάπνιξης όποιας φωνής αμφισβητεί την παρουσία της εκεί, χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, προκειμένου να την επιβάλλει.

Σήμερα, σε συνθήκες μνημονιακής ισοπέδωσης, οι μεταλλευτικές δραστηριότητες στη Χαλκιδική και στην υπόλοιπη Β. Ελλάδα είναι ένα μέρος μόνο μιας γενικευμένης επίθεσης των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και ενός διεφθαρμένου και υποταγμένου σε αυτά συμπλέγματος πολιτικών δυνάμεων, που επιχειρούν να εκποιήσουν τους φυσικούς πόρους και τις δημόσιες υποδομές της χώρας, υποθηκεύοντας το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας και αδιαφορώντας για τους ανθρώπους, τη ζωή τους και τις ελπίδες τους. Για όλους αυτούς τους λόγους:

Ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής μας αφορά όλους και όλες
Είναι αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος,
για την ανθρώπινη διαβίωση χιλιάδων κατοίκων της περιοχής και
για την αξιοπρέπεια ολόκληρης της κοινωνίας μας

Πολίτες και φορείς της περιοχής έχουν καταθέσει προσφυγές στο Συμβούλιο επικρατείας, καθώς και αιτήσεις αναστολής εργασιών. Θα είμαστε κοντά τους και σε αυτή τη μάχη που δίνουν.

Να μην επιτρέψουμε τη λεηλασία της φύσης και των φυσικών πόρων

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ (ΑΤΤΙΚΗ)
blog: http://attiki-forum.blogspot.com
αρχείο: http://library-attiki-forum.blogspot.com/2012/04/blog-post_8263.html
e-mail επικοινωνίας: attiki.forum@gmail.com


H τελευταία σκόνη – ένα τραγούδι για τον αγώνα κατά των μεταλλείων χρυσού:
Μια μαύρη τρύπα μες τον πνεύμονα της γης
Που έγινε λίμνη φαντασμάτων που τρομάζουν
Για αυτό το μέταλλο που έψαχνες να βρεις
Δε θα σε σώσει τσάμπα τα λόγια που σου τάζουν

Χιλιάδες έντυπα , μελάνι ακόμα υγρό
Σαν των ματιών που ο φόβος δάκρυα τα γεμίζει
Γράφει η σκόνη στο γαλάζιο ουρανό
Πνεύμονες, θάλασσα και όνειρα τα μαυρίζει

Κι ύστερα φεύγουν κάποια μέρα ξαφνικά
Η τελευταία σκόνη είναι απ τα βήματα τους
Είναι ένα λάθος που κατάλαβες μετά
Μα είναι αργά καθώς κοιτάς το πέρασμα τους

Σκύβω στη γη εκεί που έπινα νερό
Σαν ένας γιος που επιστρέφει από ταξίδι
Μα η πηγή μου έχει στερέψει από καιρό
Κοίταζα αλλού, γιατί το νόμιζα παιχνίδι.




Πηγή:www.antigoldgreece.wordpress.com

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ!