O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

"Η ελληνική ορυκτολαγνεία"


του Γιώργου Καλλή
Καθηγητή Πολιτικής Οικολογίας και Οικολογικών Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Καταλωνίας

 Σκουριές Μάιος 2013, Το δάσος χάνει έδαφος
Σκουριές Μάιος 2013, Το δάσος χάνει έδαφος

Πετρέλαιο στο Αιγαίο, χρυσός στη Χαλκιδική. Που κρυβόταν τόσα χρόνια όλος αυτός ο ορυκτός πλούτος και δεν το ξέραμε; Και είναι αλήθεια τυχαίο, ότι τον “βρήκαμε εν μέσω κρίσης;

Στο λαϊκό φαντασιακό το πετρέλαιο και ο χρυσός είναι σαν τους κρυμμένους θησαυρούς, θαμμένοι κάτω από τη γη, περιμένοντας τον τυχερό που θα σκοντάψει πάνω τους και θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη πλούσιος. Η πραγματικότητα φυσικά είναι διαφορετική και πολύ πιο πεζή. Αν ένα ορυκτό είναι εν τέλει θησαυρός ή όχι, εξαρτάται από το αν τα χρήματα που θα βγάλει κάποιος πουλώντας το θα υπερκαλύψουν ή όχι το κόστος της εξόρυξης.
Τα έσοδα εξαρτώνται από τις ισχύουσες τιμές του ορυκτού στην αγορά, αλλά και το πως θα μοιρασθούν, δηλαδή πόσα θα πάνε στην τσέπη αυτού που έχει την ιδιοκτησία της γης, αυτού που το βρήκε, αυτού που το έβγαλε, ή στις τσέπες των διάφορων μεσαζόντων, που εμπλέκονται στη μακριά αλυσίδα από την εύρεση και την εξόρυξη έως την πώληση. Το κόστος με τη σειρά του περιλαμβάνει τους μισθούς αυτών που θα εργαστούν στην εξόρυξη, καθώς και τα έξοδα για την αγορά, λειτουργία και συντήρηση των  μηχανημάτων που θα χρησιμοποιηθούν. Όσο πιο βαθιά ή πιο βρώμικο είναι ένα ορυκτό, τόσο πιο ακριβή είναι και η εξόρυξή του.

Αυτά όσον αφορά το κομμάτι των χρημάτων. Πέρα από αυτό υπάρχουν και αφανή έξοδα, τα οποία δεν μετριούνται σε ευρώ, όπως είναι οι κίνδυνοι για την υγεία των εργαζομένων ή εκείνων που ζουν κοντά. Αν διαρρεύσει κυάνιο από ένα ορυχείο χρυσού, όπως έγινε στον Δούναβη πριν κάποια χρόνια, η καταστροφή ποταμιών και υγροτόπων και η μόλυνση του νερού, που πάει για άρδευση ή ύδρευση, δεν αποτιμάται με χρηματικά μεγέθη. Το ίδιο και με το πετρέλαιο, όπως μας θυμίζει η τεράστια οικολογική και κοινωνική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού ή ακόμα χειρότερα, το ανυπολόγιστο κόστος από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και την αλλαγή του κλίματος.

Τι έχει αλλάξει σε αυτήν τη θεμελιακή σχέση κόστους -  οφέλους, η οποία να εξηγεί το ξαφνικό ενδιαφέρον για τις εξορύξεις στην Ελλάδα; Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι οι τιμές του πετρελαίου και του χρυσού βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα της ιστορίας τους. Οι υψηλές αυτές τιμές εξηγούν τη στροφή σε αποθέματα, τα οποία κάποτε θεωρούνταν εκτός πρόσβασης, όπως  η “πίσσα” στην Αλμπέρτα του Καναδά, το πετρέλαιο στην καρδιά του δάσους του Αμαζονίου ή βαθιά στους ωκεανούς ή το Αιγαίο. Το δυστύχημα είναι, ότι, όχι τυχαία, τα τελευταία αποθέματα πετρελαίου ή χρυσού βρίσκονται και στις τελευταίες παρθένες και πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, εξαιρετικής οικολογικής και πολιτισμικής σημασίας. Γιατί τέτοια αύξηση στις τιμές όμως;
Δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ειδικών επιστημόνων για το αν η διαρκώς αυξανόμενη τιμή του πετρελαίου είναι αποτέλεσμα της εξάντλησής του, της αύξησης της ζήτησης από τις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ινδίας και της Κίνας, της ηθελημένης υποεπένδυσης σε νέες πηγές από τους Άραβες, ώστε να ανεβάσουν τις τιμές, εν μέρει ως απάντηση στην πτώση του δολαρίου, ή τέλος της πρόσφατης απελευθέρωσης της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου και της δημιουργίας νέων χρηματιστικών προϊόντων, όπως τα παράγωγα, τα οποία οδήγησαν σε φαινόμενα κερδοσκοπίας. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι, όπως συνέβη και τη δεκαετία του 1970, η άνοδος των τιμών του πετρελαίου το 2008 ήταν η καρφίτσα που έσκασε τη φούσκα. Όλα ξεκίνησαν από την αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ, όπου φτωχοί μετανάστες, οι οποίοι είχαν πάρει δάνεια για σπίτια στα προάστεια, λύγισαν κάτω από το διαρκώς αυξανόμενο κόστος της βενζίνης, και άρχισαν να χρεωκοπούν. Αυτό έφερε στην επιφάνεια την αλόγιστη παροχή στεγαστικών δανείων με λίγες προοπτικές αποπληρωμής, και οδήγησε στην κατάρρευση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία κρατούσαν στα αποθεματικά τους τέτοια «τοξικά δάνεια». Η κρίση της αγοράς κατοικίας έγινε σύντομα κρίση δανεισμού και με την εκτόξευση των επιτοκίων των ομολόγων πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και έφτασε στα μέρη μας. Μέσα στον πανικό και με την κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς, οι ανά τον κόσμο επενδυτές και κυρίως τα συσσωρευμένα κεφάλαια της Κίνας και της Μέσης Ανατολής άρχισαν να στρέφονται σε πιο “σίγουρες επενδύσεις”, όπως ο χρυσός και το πετρέλαιο, αυξάνοντας ακόμα παραπάνω τις τιμές τους.

Άλλαξε όμως μήπως κάτι και στην πλευρά του κόστους που να εξηγεί το ξαφνικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα; Σαφώς. Από τη σκοπιά των πολυεθνικών επενδυτών, όσο πιο πολύ υποφέρει μια χώρα από οικονομική κρίση, τόσο πιο φτηνό είναι το κόστος εξόρυξης εκεί. “Οι φτωχοί πωλούνται φθηνά», όπως λέει η ρήση. Υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος, είναι πρόθυμες να παραχωρήσουν τα δικαιώματά τους με την πρώτη καλή ευκαιρία, να μειώσουν τους φόρους και να βελτιώσουν τους όρους των συμφωνιών για να “προσελκύσουν επενδυτές”. Η κρίση και η ανεργία επίσης συμπιέζουν το κόστος εργασίας, αν και αυτός δεν είναι πλέον σημαντικός παράγοντας, αφού οι εξορύξεις είναι εντατικές σε κεφάλαιο και όχι σε εργασία (κάτι το οποίο παραβλέπουν εντέχνως αυτοί που υπόσχονται “νέες θέσεις εργασίας”). Η πιο σημαντική αλλαγή είναι η υποτίμηση και η υποβάθμιση των κινδύνων και η εξάλειψη του αφανούς κόστους από την εξίσωση. Οι περιβαλλοντικοί και οι υγειονομικοί κανονισμοί θεωρούνται «προσκόμματα» και παρακάμπτονται μέσω «fast track» και -άλλων- εξωθεσμικών διαδικασιών. Όταν η ίδια η αξία της ανθρώπινης ζωής υποτιμάται, η επένδυση αρχίζει να γίνεται συμφέρουσα. 
Όπως δήλωσε στο Bloomberg για τις επενδύσεις χρυσού στην Ελλάδα ο Jeremy Wrathall — πρόεδρος της Glory Resources στο Περθ: «η Ελλάδα είναι περιοχή ανεξερεύνητη λόγω της πολιτικής κατάστασης η οποία επικρατούσε εκεί πριν από την κρίση». Αναρωτιέται κάποιος σε ποια “πολιτική κατάσταση» να αναφέρεται. Αν εννοεί τη διαφθορά, γιατί μια διεφθαρμένη κυβέρνηση να έθετε εμπόδια σε επενδύσεις χρυσού, από τις οποίες θα λάδωνε τη μηχανή της; Μάλλον η «πολιτική κατάσταση», που έχει στο νου του, είναι αυτό που κάποτε αποκαλούσαμε “δημοκρατία» ή «κράτος δικαίου», χαρακτηριστικά δηλαδή των ανεπτυγμένων κρατών, που προστατεύουν νομικά αξίες, όπως η υγεία ή το περιβάλλον. Πιθανώς και το υπέδαφος της Νεας Υόρκης να είναι εξίσου ανεξερεύνητο όσο της Ελλάδας και να κρύβει χρυσό ή πετρέλαιο, αλλά δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του κ. Wrathall να ψάξει εκεί μιας και ξέρει, ότι οι πλούσιοι δεν πουλιούνται φτηνά, και ότι οι εκεί περιβαλλοντικοί όροι κάνουν την όποια επένδυση ασύμφορη. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι η σταδιακή διολίσθηση από μια ανεπτυγμένη οικονομία σε μια υπανάπτυκτη οικονομία εξάρτησης, η οποία θα παρέχει φτηνά εργατικά χέρια και φτηνούς φυσικούς πόρους στην παγκόσμια οικονομία. Ακολουθούμε εδώ παρόμοια πορεία με αυτήν των χωρών της Λατινικής Αμερικής στη διάρκεια της δικής τους κρίσης τη δεκαετία του 80 με το πρόσθετο μειονέκτημα, ότι εμείς ούτε καν φυσικούς πόρους έχουμε, όπως αυτοί, οπότε το μόνο που μας μένει να πουλήσουμε είναι τα φτηνά χέρια μας και τα διαθέσιμα για να δηλητηριαστούν σώματα και δάση μας.

Ελάχιστα παρήγορο είναι ότι πιθανότα υπάρχει μόνο λίγο πετρέλαιο στο Αιγαίο και κανείς δεν θα επενδύσει εκεί ή ότι οι τιμές του χρυσού σύντομα θα καταρρεύσουν, αποσύροντας το ενδιαφέρον από την Χαλκιδική, δεδομένης και της συνεχιζόμενης αντίδρασης των κατοίκων εκεί. Το θλιβερό είναι με πόση ευκολία η ελληνική πολιτική ελίτ και ένα μέρος της κοινής γνώμης  ενστερνίστηκαν την ορυκτολαγνεία, έτοιμοι να ρισκάρουν δάση και θάλασσες για να επιστρέψουν όπως όπως στην άνευ νοήματος ευημερία της δεκαετίας του '90. Τελικά τι μάθημα πήραν όλοι αυτοί από την κρίση; Κανένα, δυστυχώς. Όλα για το εύκολο χρήμα πριν, όλα για το εύκολο χρήμα τώρα. Αν αυτό είναι να βγει από μετοχές, χρηματιστήρια και λοιπες φούσκες καλώς, αν είναι να βγει από κρυμένους θησαυρούς, χρυσό, πετρέλαιο και τα λοιπά, πάλι καλώς, και αν είναι να γίνει και το Αιγαίο μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα δεν τρέχει τίποτα, αλλάζουμε το χρώμα της σημαίας από το γαλάζιο στο μαύρο, και πάλι μέσα είμαστε. Τα πάντα αρκεί να μη χρειαστεί να δουλέψουμε σοβαρά και από κοινού,  τα πάντα για να μην χρειαστεί να αλλάξουμε μυαλά και να αρκεστούμε με τα λίγα και ωραία που προσφέρει σε αφθονία αυτή η χώρα.

Στη Λατινική Αμερική, οι αυτόχθονοι πληθυσμοί, που βιώνουν από πρώτο χέρι τα «οφέλη» της οικονομίας της εξόρυξης, έχουν προχωρήσει τη δημόσια συζήτηση πέρα από τα όποια οφέλη ή όχι των εξορύξεων, πέρα από την ιδέα της οικονομικής ανάπτυξης, πέρα ακόμα και από τη λεγόμενη εναλλακτική ή βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό που ζητούν πλέον δεν είναι ανάπτυξη, αλλά «buen vivir»*, ένας όρος που έχει αρχαιοελληνικές ρίζες, και υποδηλώνει την ελπίδα και το όραμα για ένα νέο μοντέλο “ευημερίας χωρίς ανάπτυξη», όπως το χαρακτηρίζει ο Άγλλος οικονομολόγος Tim Jackson. Δυστυχώς, φαίνεται ότι θα πρέπει να υποφέρουμε όσο υπέφεραν και οι Λατινοαμερικάνοι τα τελευταία 30 χρόνια, για να αρχίσουμε να βρίσκουμε κι εμείς λίγη από αυτήν την ξεχασμένη σοφία.

*El buen vivir(ισπ.)= το ευ ζην

 Πηγή: www.greeklish.info/gr/

7η Εθελοντική Αιμοδοσία από τον Κούρο!


Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Οι μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου πραγματοποίησαν το δεύτερό τους εθελοντικό πότισμα στο Βουρκάρι!


Για 2η φορά ποτίστηκαν την Πέμπτη 23 Μαΐου από τους μαθητές των Β’, Δ’ και ΣΤ’ τάξεων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου τα νεοφυτεμένα δενδρύλλια στον αναδασωμένο λόφο του Περάματος στο Βουρκάρι. 

Είχε ήδη προηγηθεί, από μέρους τους, εθελοντικό πότισμα και «υιοθεσία» δενδρυλλίων στα τέλη Απριλίου, επίσκεψή τους στο Βουρκάρι στα πλαίσια της περιβαλλοντικής τους εκπαίδευσης στις αρχές Απριλίου (όπου και είχαν πραγματοποιήσει παρατήρηση πουλιών και ξενάγηση στο Τείχος των Μεγάρων) και συμμετοχή τους στην αναδάσωση του λοφίσκου στις αρχές Μαρτίου.

Αυτή τη φορά τα παιδιά πότισαν τα μικρά δεντράκια, σκάλισαν τους λάκκους και τοποθέτησαν περιμετρικά τους πέτρες για να μη φεύγει το νερό. Οι μεγαλύτεροι μαθητές με την καθοδήγηση του δασκάλου τους και διευθυντή του σχολείου κ. Χρήστου Γκαμπένη "χαρτογράφησαν" και οριοθέτησαν την περιοχή τους σημειώνοντας τις θέσεις των «υιοθετημένων» δενδρυλλίων. 

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους κ. Γιώργο Βλαχόπουλο, Δασοπόνο - Θηροφύλακα και κ. Μάκη Μιχαλάκη, Πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Μεγάρων για την διάθεση της υδροφόρας του Συλλόγου και την πολύτιμη βοήθειά τους. 

Ευχαριστούμε από καρδιάς για ακόμα μία φορά τους μαθητές και τους δασκάλους του 3ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου για τις πρωτοβουλίες και την ευαισθησία τους και ελπίζουμε το λαμπρό παράδειγμά τους να ακολουθηθεί και από άλλα σχολεία των Μεγάρων και της Νέας Περάμου. 





Δείτε εδώ παλαιότερα σχετικά ρεπορτάζ:
http://www.vourkari.blogspot.gr/2013/04/3_26.html 
http://www.vourkari.blogspot.gr/2013/04/3.html

Πρόσκληση για τον 8ο Ποδηλατικό γύρο του "Κούρου"


Πρόσκληση σε καθαρισμό παραλίας


Πρόσκληση σε μουσικοθεατρική παράσταση


Χωρίς λόγια!


Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ κ. Γ.ΤΣΟΥΚΑΛΑ


 Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Η Ρ Ι Ο
Ευχαριστούμε θερμά τον Δήμο Ελευσίνας και ιδιαιτέρως τον Δήμαρχο Ελευσίνας κ. Γεώργιο Τσουκαλά για την διάθεση ενός δημοτικού λεωφορείου για την μεταφορά, από την Ελευσίνα στα Μέγαρα μετ’ επιστροφή, των εργατών της Περιφέρειας Δυτικής Αττικής οι οποίοι πραγματοποίησαν δράση ποτίσματος στην αναδασωμένη έκταση στο λόφο του Περάματος Μεγάρων στον υγροβιότοπο «Βουρκάρι» την Παρασκευή 10 Μαϊου 2013.

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Λεφτά για πέταμα στον Αχελώο υπάρχουν!!!

          
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Οι πρόσφατες βεβαρημένες διοικητικές αποφάσεις για εκταμίευση μεγάλων ποσών για τη συνέχιση του παράλογου έργου της εκτροπής του Αχελώου, προκαλούν το δημόσιο αίσθημα:
!         Λεφτά υπάρχουν, αλλά για πέταμα σε μεγάλα, πανάκριβα και άχρηστα έργα. Όχι για βιώσιμη διέξοδο από την οικονομική κρίση! Όχι για βιώσιμη ανάπτυξη.
!         Η Ελλάδα είναι ένα κράτος αδίκου, με πολιτικές ηγεσίες που αγνοούν σταθερά και παραδειγματικά τις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων.
Συγκεκριμένα, ενώ εκκρεμεί η έβδομη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το σκανδαλώδες έργο της εκτροπής του Αχελώου, η Κυβέρνηση υπέγραψε απόφαση για την χρηματοδότηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μηνός Απριλίου (αριθμός πρωτοκόλλου 18918/ΔΕ-2151), στην οποία προβλέπει διάθεση κονδυλίου 500.000 € για τη συνέχιση των έργων.
Ειδικότερα αποτελεί θλιβερή περιφρόνηση και ευθεία πρόκληση προς το κύρος της ελληνικής δικαιοσύνης η ακατανόητη και εσπευσμένη ανάθεση δύο μελετών «Εξέταση και διερεύνηση του υφιστάμενου σχεδιασμού του Φράγματος Συκιά» (50.000€) και «Οικολογική μελέτη βάσης στην περιοχή κατασκευής των έργων εκτροπής ποταμού Αχελώου», καθ ην στιγμή δεν έχει εκδοθεί ακόμα η αναμενόμενη Απόφαση του ΣτΕ για την εκτροπή ούτε έχουν εγκριθεί τα Σχέδια Διαχείρισης των υδατικών Διαμερισμάτων Θεσσαλίας και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας (246.000€). Προσπαθεί η Διοίκηση να προλάβει την Απόφαση του ΣτΕ;
Η περιβαλλοντική και κοινωνική αναλγησία των κυβερνητικών υπευθύνων αγγίζει πλέον τα όρια του ιστορικού σκανδάλου. Σε αυτή τη φάση, μεγάλη ευθύνη βαραίνει συνολικά την τρικομματική Κυβέρνηση. Κυρίως όμως η ευθύνη βαραίνει τον Υφυπουργό Ανάπτυξης Σταύρο Καλογιάννη που δείχνει μια σπάνια προσήλωση σε έργα καταστροφής ποταμών, με επιστημονικά και οικονομικά σαθρή επιχειρηματολογία, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη την τραγελαφική εμμονή του με το έργο της εκτροπής του Αώου, όταν την προοπτική χρηματοδότησής του η ΕΕ την έχει απορρίψει εδώ και χρόνια.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, Δίκτυο Μεσόγειος SOS και Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης καλούν τα τρία κόμματα που συναπαρτίζουν την Κυβέρνηση να σεβαστούν τις αποφάσεις του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου και να ξεφύγουν από τις σπάταλες και καταστροφικές λογικές του παρελθόντος η τραγική επίπτωση των οποίων έχει οδηγήσει τη χώρα στη σημερινή περιβαλλοντικά και κοινωνικά τραγική κατάσταση. 

Περισσότερες πληροφορίες:
Δάφνη Μαυρογιώργου, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, τηλ. 6977205351
Νίκος Πέτρου, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, τηλ. 6947990752
Θεοδότα Νάντσου, WWF Ελλάς, τηλ. 6940527556
Ερμιόνη Φρεζούλη, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, τηλ. 6972090253

Το συγκλονιστικό άρθρο του Μ.Γλέζου στη Die Welt (6/5/2013)

Διαβάστε το συγκλονιστικό άρθρο του Μανώλη Γλέζου στη γερμανική εφημερίδα Die Welt, στο οποίο εξηγεί στους Γερμανούς αναγνώστες της εφημερίδας, γιατί είναι δίκαιο να καταβληθούν οι αποζημιώσεις που οφείλει το γερμανικό κράτος στην Ελλάδα αλλά και πώς αυτή η πράξη εξυπηρετεί «την Ευρώπη της αλληλεγγύης»: 

"Τον προσεχή Σεπτέμβριο κλείνω τα 91. 
Αρχίζω να γράφω αυτό το κείμενο 72 χρόνια ακριβώς από τη μέρα που είδα τους Γερμανούς, πάνοπλους, με μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα, να μπαίνουν στην Αθήνα. Ήταν 27 Απριλίου του 1941. Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες της εφημερίδας ήταν τότε αγέννητοι. Όμως εγώ ήμουν ήδη 19 χρόνων.
Δεν έχω καιρό, λοιπόν, ούτε για ψέματα ούτε για μισές αλήθειες.

Θα ήθελα να σας είχα κοντά μου, έναν-έναν, να σας μιλήσω γι’ αυτά που έζησα, που άκουσα, που είδα. Θα αρκεστώ, ωστόσο, να μοιραστώ από εδώ, μαζί σας, μόνο κάποια από αυτά. 
Μετά, ίσως μπορούμε να κοιταχτούμε αναμεταξύ μας με διαφορετικό βλέμμα…
Α. Η Μάχη της Κρήτης
Για τη Μάχη της Κρήτης έχουν γράψει πολλοί. Είναι εύκολο να βρείτε σε βιβλία Ιστορίας τι έγινε. 
Θα διαβάσετε για άντρες, γυναίκες και παιδιά, που με τσουγκράνες και ραβδιά για όπλα, υπερασπίστηκαν τη γη τους και τη γη των προγόνων τους.  
Απέναντί τους είχαν τον καλύτερο στρατό του κόσμου, τη Βέρμαχτ.
Και ο ουρανός έβρεχε αδιάκοπα αλεξιπτωτιστές...

Όταν η Μάχη τέλειωσε, ο στρατός είχε νικήσει. Μα οι γυναίκες των ηττημένων, που είχαν χάσει παιδιά, αδέρφια, πατεράδες ή συζύγους, κατέβηκαν στο γιαλό, σκαρφάλωσαν στα βουνά και, όπου βρήκαν νεκρό σώμα εχθρού, το τίμησαν: το έπλυναν και το έθαψαν, όπως του έπρεπε.

Ο νεκρός δεν ήταν πια εχθρός.Ήταν ο άταφος αδελφός. Κι αυτές ήταν οι εγγονές της Αντιγόνης, που έκαναν το χρέος τους απέναντι στους νεκρούς.

Την ίδια ώρα, οι νικητές έμπαιναν στην Κάνδανο. Στην περιοχή γύρω από το χωριό είχαν χάσει 27 άντρες. Και τότε, ΩΣ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ, πήραν μια πρωτοφανή ακόμα και για καιρό πολέμου απόφαση: σκότωσαν όσους από τους κατοίκους βρήκαν και ξεθεμελίωσαν το χωριό. Φεύγοντας, περήφανοι για το έργο τους, άφησαν και σχετικές πινακίδες! Αναζητήστε τις στο διαδίκτυο…
Β. Καισαριανή, 10 Μάη 1944
Οι Ναζί εκτελούν τον 19χρονο αδελφό μου.
Αν είχε ζήσει, θα γινόταν δάσκαλος. 
Μαζί του εκτελούν άλλους ογδόντα έναν άντρες και δέκα γυναίκες.  

Στον ίδιο τόπο, εννιά μέρες νωρίτερα, τη μέρα της Πρωτομαγιάς, είχαν εκτελέσει διακόσιους ακόμα Έλληνες πατριώτες.
Γ. Αμέσως μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, ξεκίνησα αγώνα για να επιστρέψει η Γερμανία στην Ελλάδα όσα της όφειλε.
Τα γνωρίζετε. Πρόκειται για το αναγκαστικό δάνειο, τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές στις υποδομές της χώρας και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς. 
Μάλιστα, το 1995, είχα την ευκαιρία να εκθέσω το όλο ζήτημα στο γερμανικό λαό, τόσο μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας Die Zeit, όσο και σε μια αλησμόνητη εκδήλωση στο Ανόβερο.

Αν το πέρασμα των χρόνων ακύρωνε αρχές και αξίες, αν μετέβαλε το ΗΘΟΣ των ανθρώπων, τότε οι τραγωδίες του Σοφοκλή, του Αισχύλου ή του Ευριπίδη δεν θα έλεγαν σήμερα τίποτα σε κανέναν.  

Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που δεν μπαγιατεύουν, που δεν παραγράφονται, που δεν γερνούν καν. 
Και το δίκαιο είναι ένα από αυτά.

Αν σήμερα, με όλο το βάρος των 90 χρόνων μου, συνεχίζω αυτόν τον αγώνα, είναι γιατί θεωρώ δίκαιο και για τη Γερμανία και για την Ελλάδα να επιστρέψει η πρώτη όσα οφείλει στη δεύτερη.
Και προσέξτε κάτι. Δεν θα με ακούσετε ποτέ να μιλάω για ΕΚΔΙΚΗΣΗ.

Εμείς, που χάσαμε αγαπημένους ανθρώπους, δεν νιώθουμε μίσος για τον γερμανικό λαό και δεν επιζητούμε εκδίκηση.  
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να το κάνουμε.

Όσοι βγήκαμε ζωντανοί από τον πόλεμο, είχαμε χρέος να ζήσουμε και για λογαριασμό των νεκρών μας. Να αγαπήσουμε για κείνους, να χορέψουμε για κείνους, να κολυμπήσουμε στη θάλασσα για κείνους.  
Μάθαμε, έτσι, να εκτιμάμε και να αγαπάμε τη ζωή. Και το μίσος σε εμποδίζει να αγαπήσεις τη ζωή.
Στα χρόνια μετά τον πόλεμο, γνώρισα πολλούς Γερμανούς.
Χαίρομαι βαθιά όποτε μου δίνεται η ευκαιρία να τους συναντήσω και οι συζητήσεις μαζί τους είναι πάντα καλή τροφή για σκέψη. Όλοι αυτοί, αφού άκουσαν με προσοχή τα επιχειρήματά μου, συμφώνησαν για το δίκαιο των αιτημάτων της Ελλάδας. Έτσι, στάθηκαν επανειλημμένα στο πλευρό μου, βοηθώντας με να επικοινωνήσω με τον γερμανικό λαό. 

Αλλά δεν αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για τη στάση τους. 
Αισθάνομαι φιλία για τους ίδιους. 
Κι αυτό είναι πολύ πιο πολύτιμο, πολύ πιο ακατάλυτο, πολύ πιο ανθρώπινο, πολύ πιο ισότιμο.
Κάθε σπιθαμή ευρωπαϊκού εδάφους είναι ποτισμένη με αίμα. Πληρώσαμε πολύ ακριβά τις θεωρίες των ανωτέρων φυλών και των εθνικών κρατών. 
Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της αλληλοκατανόησης. Και η αναγνώριση των όσων η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα εξυπηρετεί απολύτως αυτήν την Ευρώπη.
Αυτή η Ευρώπη, άλλωστε, θα άρεσε και στον Σίλλερ και στον Γκαίτε και στον Μπρεχτ".
www.enikos.gr

Greenpeace: 27 διαφορετικές χημικές ουσίες βρέθηκαν σε φρούτα και λαχανικά!

Έρευνα του ελληνικού γραφείου της Greenpeace αποκαλύπτει την ύπαρξη επικίνδυνων φυτοφαρμάκων σε μήλα, μπανάνες, αχλάδια, πατάτες, καρότα και κολοκύθια τα οποία πωλούνται στη χώρα μας, φτάνουν στο πιάτο μας χωρίς να το ξέρουμε και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία μας και το περιβάλλον.
Μόνο στα δείγματα μήλων εντοπίστηκαν χημικά «κοκτέιλ» με 3 - 9 διαφορετικές δραστικές ουσίες ανά δείγμα και στα αχλάδια έως και 6 διαφορετικές δραστικές ουσίες. Πρόκειται για χημικές δραστικές ουσίες απαγορευμένες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και νόμιμες. Oι επίσημες εγκρίσεις τους αναγράφουν πως είναι ύποπτες καρκινογενέσεων, έχουν εξαιρετική τοξικότητα, μπορεί να βλάψουν το έμβρυο κατά τη διάρκεια της κύησης και πολλά άλλα.

Η μόνη λύση: η βιώσιμη γεωργία
Η βιώσιμη γεωργία είναι ο μόνος τρόπος ο οποίος διασφαλίζει καθαρή και υγιεινή τροφή και καθαρές, φυσικά γόνιμες καλλιέργειες. Εσύ έχεις ήδη στηρίξει με τη δράση σου την εκστρατεία της Greenpeace για Βιώσιμη Γεωργία χωρίς τοξικά και χωρίς μεταλλαγμένα. Φαίνεται όμως ότι η ελληνική κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο επιλέγουν να γυρίσουν την πλάτη τους στο πρόβλημα. Η αντίδρασή μας; Να ασκήσουμε μεγαλύτερη πίεση!

Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων αύριο 18 Μαϊου


ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ

Ελευσίνα, 16/5/2013
Ταχ. δ/νση Κώδικας:      Τηλέφωνο:            Τηλεομοιοτυπία:
Πληροφορίες:
Ηλεκτρ. Δ/νση: 
Ηρ. Πολυτεχνείου 78
192 00  -  ΕΛΕΥΣΙΝΑ
213 2047 060
210 5560807
Μηλιδάκης Ιωάννης
imilidakis@patt.gov.gr




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μήνυμα της Αντιπεριφερειάρχη Δυτικής Αττικής
για την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων
Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 την 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων.
Το σύγχρονο Μουσείο δεν περιορίζεται στην τυπική έκθεση αντικειμένων, αλλά λειτουργεί με διαδραστικό τρόπο. Η κοινωνική διάσταση, η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση με το κοινό, η ερμηνεία και η βιωματική μετάδοση της γνώσης που απορρέει από το περιεχόμενο των συλλογών του αποτελεί πρωτεύοντα στόχο. Εκτός, λοιπόν, από τις ξεναγήσεις, τα μοντέρνα μουσεία παρέχουν εκπαιδευτικές δυνατότητες μέσω ειδικά σχεδιασμένων για κάθε ηλικία προγραμμάτων. Τα σύγχρονα μουσεία ως ιδρύματα σχεδιάζουν και πραγματοποιούν επιμορφωτικά σεμινάρια, ακόμα και προγράμματα εκπαίδευσης από απόσταση μέσω CD - DVD ή μέσω διαδικτύου. Με αυτόν τον τρόπο, εκτός των επιτόπιων επισκεπτών, μπορεί και ο διαδικτυακός περιηγητής να πλοηγηθεί σε επιλεγμένες περιοχές ενός τόπου που παρουσιάζουν πολιτισμικό ενδιαφέρον και να αντλήσει πληροφορίες και γνώσεις.
Τέτοιου είδους μουσεία χρειαζόμαστε στην Ελευσίνα και στα Μέγαρα. Δύο πόλεις της Δυτικής Αττικής που συγκαταλέγονται παγκοσμίως στις σημαντικότερες όσον αφορά στα αρχαιολογικά μνημεία και ευρήματα. Ο «πλούτος» τους είναι τεράστιος και θα πρέπει κάποια στιγμή να αναδειχθεί.
Μεγάλοι ιστορικοί και αρχαιολόγοι από την παγκόσμια κοινότητα υποστηρίζουν ότι ο τόπος που τελούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, αλλά και η διαδρομή προς αυτόν, δηλαδή η Ιερά Οδός η οποία δεν έχει ανασκαφεί αποτελούν μοναδικά στον κόσμο κέντρα αρχαίου πολιτισμού.
Όπως αντίστοιχα σημαντικά είναι τα ευρήματα στην πόλη των Μεγάρων με επίκεντρο την Κρήνη του Θεαγένους, που αποτελεί ένα από τα καλύτερα διατηρημένα υδραγωγεία του αρχαίου κόσμου.
Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Μουσείων δεν είναι άλλο από το να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς.
Φέτος που 18 Μαΐου πέφτει ημέρα Σάββατο, είναι μια καλή ευκαιρία να προγραμματίσουμε επισκέψεις σε μουσεία, αφού η είσοδος σε όλα τα μουσεία της Ελλάδας είναι ελεύθερη. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

Πρόσκληση Εξωραϊστικού Συλλόγου «Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης» Ήρεμου Κύματος Μεγάρων

Ο Εξωραϊστικός Σύλλογος «Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης» Ήρεμου Κύματος Μεγάρων, θα πραγματοποιήσει 
γιορτινή εκδήλωση την παραμονή της εορτής 
των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Δευτέρα 20/05/13
 μετά το τέλος της θείας λειτουργίας της εκκλησίας μας (7:30μμ).

Η γιορτή θα γίνει στον προαύλιο χώρο του γραφείου
 του συλλόγου στο Ήρεμο Κύμα
 με σπιτικά φαγητά και γλυκά.

Καλοδεχούμενο κάθε νόστιμο έδεσμα (πίτες, φαγητά, γλυκά), που θα προσφερθεί από τους κατοίκους της περιοχής μας.

Περιμένουμε τη συμμετοχή σας για την επιτυχία 
της γιορτής!

Το  ΔΣ

Νέες κινηματογραφικές προβολές από τον "Θέογνι"


Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

A. Σταματιάδη: "Έθιμα, Ιστορία & Παράδοση. Μας αρκούν;"

Της Αλέκας Η. Σταματιάδη

Ειδησεογραφικά και κοινωνικά, στην εβδομάδα που πέρασε, το ενδιαφέρον μονοπώλησαν η Εβδομάδα των Παθών, ο οβελίας, ο Χορός της Τράτας… Τίποτα περισσότερο, τίποτα νεότερο στη μικρή μας κοινωνία.
Οι μεγαρικές παραδόσεις ζουν, συνεχίζονται με ενθουσιασμό από νέους και νέες της πόλης μας. Αυτό αποδεικνύει ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς, συνοχή με το παρελθόν, σύνδεση με την ένδοξη ιστορία,  στέρεες βάσεις για την εξέλιξη, την πρόοδο της κοινωνίας και του πολιτισμού μας.  Μήπως όμως μένουμε σε αυτό;
Γιατί πολύ ωραία και πολύ καλά «στάθηκε» εν μέσω της θυέλλης της κρίσης ο Χορός της Τράτας -κι ακόμα καλύτερα φαίνεται ότι θα σταθούν οι αυξημένοι φέτος κι ακριβοί «Μάηδες»- αλλά αρκεί σήμερα; Ωραία, το βλέπουμε εμείς, το καμαρώνει ο κόσμος -διαφόρων ηλικιών και όλων των κοινωνικών ομάδων- αλλά τι αποφέρει;
Θα μπορούσε να αποφέρει χρήμα στη «στεγνή» και «κλειστή» παρότι «κινούμενη» αγορά των Μεγάρων;  Και μη μου πείτε δεν ήταν «κινούμενη» γιατί όλοι βγήκαμε και «δουλέψαμε» -οι της εστίασης και του καφέ-ποτού- κι ας μη γκρινιάζουμε.
Όμως τα ωραία μας, τα έθιμα μας, τους τόπους και τις ομορφιές μας, τα βλέπουμε μόνοι μας. Παρά τις όποιες εξαγγελίες για τουριστικά «ανοίγματα» δεν νομίζω ότι έχουμε δει πολλές φορές τουρίστες στα Μέγαρα… 
Κι ακόμα, ωραία τα έθιμά μας, αλλά μήπως επικεντρώνουμε κάθε μας προσπάθεια -όλοι μας, αιρετοί, πολίτες, εθελοντές, και άλλοι- μόνο στη «συντήρηση» της παράδοσης και όχι στην πρόοδο, στην ανανέωση με νέες ιδέες, ώστε να βάλουμε κι εμείς ως κάτοικοι αυτής της πόλης το δικό μας λιθαράκι στην ιστορία της, προχωρώντας την ιστορία και την πόλη στο επόμενο βήμα;
Τα λέμε στο επόμενο «έθιμο».

Πηγή: www.enimerosi-news.gr

Πρόσφατη φωτογραφία από το Βουρκάρι

Αβοκέτα - Υγροβιότοπος "Βουρκάρι" Μεγάρων, 30/04/2013

Εκδήλωση του ΜΑ.ΧΩ.Μ.Ε. στο Θέογνι


 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο «Μαρξιστικός Χώρος Μελέτης και Έρευνας» (ΜΑΧΩΜΕ),  σας προσκαλεί στην εκδήλωση-συζήτηση, με θέμα:

       Ελλάδα–Κύπρος–Ευρωζώνη

 και η πολιτική της Αριστεράς

Η εκδήλωση θα γίνει την Πέμπτη, 16 Μαΐου 2013, στις 8.00 μ.μ., στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου «Θέογνις», στην κεντρική πλατεία Μεγάρων
θα μιλήσουν:
Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών επιστημών
Κυριάκος Μακαρώνας, διδάκτωρ νομικών επιστημών
Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Νίκος Τσιαντός, εκπαιδευτικός
Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις και συζήτηση

Χωρίς λόγια!