O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Σχεδιάζουν να φέρουν υδροπλάνα στο λιμάνι της Πάχης!!

Υδατοδρόμιο στα Μέγαρα σχεδιάζει ο Δήμος Μεγαρέων όπως έγινε γνωστό, μετά από συνάντηση που έγινε με τον Δήμαρχο κ. Ιωάννη Μαρινάκη και στελέχη της εταιρείας Υδροπλάνα Ελλάδας Α.Ε. /Hellenic Seaplanes S.A.
Επίσης, κατατέθηκε η επίσημη πρόταση της εταιρείας για την δημιουργία Υδατοδρομίου στον Δήμο Μεγαρέων και συγκεκριμένα στην περιοχή της Πάχης.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η περιοχή της Πάχης επιλέχτηκε μετά από επίσκεψη στην παραλιακή περιοχή του Δήμου Μεγαρέων όπου βασίστηκε η πρόταση της Hellenic Seaplanes SA.

Ακολούθησε ανάλυση της πρότασης από τους επικεφαλείς των τμημάτων ανάπτυξης της εταιρείας Hellenic Seaplanes S.A. κ. Ευάγγελο Ζαγοράκη & κ. Δημήτρη Μουρίκη όπου δόθηκαν όλες οι διευκρινήσεις επί των διαδικασιών και της επένδυσης καθώς και όλες οι συνέργειες που μπορούν να αναπτυχθούν με το αεροδρόμιο που απέχει μόνο μερικά μέτρα από την παραλία.

Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Seaplanes SA κ. Νικόλας Χαραλάμπους είπε ότι είναι πολύ καλό το σημείο για να αναπτυχθεί η βάση συντήρησης των υδροπλάνων της εταιρείας λόγω των εγκαταστάσεων που έχει ήδη το αεροδρόμιο.

Πηγή: www.capital.gr
Αναδημοσίευση: www.megaraonair.gr

Γ. Δήμας: Να διεκδικήσουμε αντισταθμιστικά από τη Ρεβυθούσα

604DIMAS«Κλείστε τις διόδους προς την Ρεβυθούσα!». Αυτό ήταν το δικό μας μήνυμα, η δική μας πρόταση προς την διοίκηση του δήμου Μεγάρων ώστε να εισακουστούν οι δίκαιες φωνές μας και επιτέλους να «εισπράξουμε» ως πόλη αυτό που δικαιούμαστε από την υποβάθμιση που έχουμε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας στα «πόδια μας» τις εγκαταστάσεις του υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Δυστυχώς παρά τις εκκλήσεις μας δεν εισακουστήκαμε από την διοίκηση του δήμου όχι μόνο τώρα, αλλά και παλαιότερα, αφού η πρότασή μας για κλείσιμο των διόδων προς το νησί κρατάει χρόνια.
Όμως ήρθε για μια ακόμη φορά να μας δικαιώσει ένας συμπολίτης μας. Δημοτικός σύμβουλος σήμερα, ο Γιάννης Δήμας, με μακρά θητεία στην αυτοδιοίκηση. Με την επιστολή που απέστειλε κάνει λόγο για ευκαιρία διεκδίκησης αντισταθμιστικών, προτείνοντας ακόμη και τον αποκλεισμό της Ρεβυθούσας την στιγμή που όλη η διακίνηση προσωπικού, εμπορευμάτων κ.λ.π. γίνεται μέσω της πόλης των Μεγάρων.

Τι αναφέρει ο κ. Δήμας
Επ' ευκαιρία υπογραφής της συμφωνίας εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και της ΔΕΣΦΑ για την κατασκευή της τρίτης δεξαμενής ΥΦΑ (υγροποιημένου φυσικού αερίου) στην νησίδα Ρεβυθούσα – χωρητικότητας 95.000cm3, ίση σχεδόν με τις άλλες δύο μαζί, θα ήθελα να τονίσω και να υπενθυμίσω προς κάθε κατεύθυνση ότι παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία για να διεκδικήσουμε και δυναμικά εάν χρειασθεί όχι την ακύρωση του έργου – θα ήταν άλλωστε βλακώδες και ουτοπικό να συζητάμε τέτοια πράγματα – αλλά για την είσπραξη εκ μέρους του Δήμου αντισταθμιστικών ωφελημάτων.
Μπορεί η Σαλαμίνα να έχει εντάξει την νησίδα Ρεβυθούσα στο κτηματολόγιό της και έτσι να εισπράττει τα όποια αντισταθμιστικά, όμως η Μεγαρίδα έχει σοβαρά επιχειρήματα να αντιτάξει!
α) Οι εγκαταστάσεις της Ρεβυθούσας, την Μεγαρίδα επηρεάζουν αισθητικά αν θέλετε λόγω εγγύτητας (Αγία Τριάδα, Ήρεμο Κύμα, Πάχη).
β) Λόγω ακριβώς της εγγύτητας εμείς είμαστε που θα υποστούμε τις όποιες καταστροφικές συνέπειες από ένα τυχόν ατύχημα.
γ) Από την Μεγαρίδα εξυπηρετείται κατ' αποκλειστικότητα η Ρεβυθούσα (ρεύμα, νερό, επικοινωνία γενικότερα).
δ) Επί της Μεγαρίδας έχουν κατασκευασθεί βοηθητικοί χώροι, γραφεία κ.λ.π. οι οποίοι ελέγχονται εάν έχουν αδειοδοτηθεί από την Πολεοδομία Μεγάρων.
(Σχετική αίτηση προς την Πολεοδομία για να απαντήσει εάν τα κτίρια επί της Μεγαρίδας είναι νόμιμα έχει ζητήσει ο επικεφαλής της «Ένωσης Πολιτών» Γρηγόρης Σταμούλης από 09/01/2013 και ακόμη απάντηση δεν έχει λάβει. Γιατί άραγε;!)
ε) Η Πολεοδομία Μεγάρων είναι αυτή που εξέδωσε τις σχετικές άδειες για όλες τις κατασκευές επί της Ρεβυθούσας.
Εδώ όπως καταγγέλλεται από Δικηγορικό γραφείο του Πειραιά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παρασκήνιο» της 21/6/2013, ενδεχομένως να υπάρχει και σκάνδαλο φοροδιαφυγής, διότι ενώ το έργο ήταν προϋπολογισμού 19.000.000.000 δις δραχμών, στην Πολεοδομία και στην Δ.Ο.Υ. Μεγάρων έχει δηλωθεί ως έργο 686.000.000 εκατομμυρίων δραχμών. Επειδή δε η μητρική κατασκευαστική εταιρεία ήταν Αγγλο-Γερμανικών συμφερόντων, μένει να δούμε εάν βγει κάτι σκανδαλώδες στην επιφάνεια.
Συμπερασματικά θα έλεγα ότι είναι μια ευκαιρία για διεκδικήσεις. Τρεις - τέσσερις ημέρες αποκλεισμού (απ' όλους τους φορείς της πόλης) της Ρεβυθούσας, νομίζω ότι θα είναι αρκετό σε πρώτη φάση να αναδείξουμε το πρόβλημα.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πρυτανεύσει κομματικός πατριωτισμός και κυρίως το παραταξιακό πρόσκαιρο συμφέρον  -όπως συνήθως- και συνεχώς να χάνονται ευκαιρίες για οικονομική ανάκαμψη του δήμου.
Επειδή έγινε γνωστό ότι για την κατασκευή της τρίτης δεξαμενής θα δημιουργηθούν 500-600 θέσεις εργασίας για δύο περίπου χρόνια, πολύ φοβάμαι ότι θα υπάρξει παρασκηνιακά πίεση προς την εταιρεία, (όχι για την είσπραξη αντισταθμιστικών) όπως θα έπρεπε, αλλά για το εργασιακό βόλεμα κάποιων ψηφοφόρων. Έτσι για μια ακόμη φορά θα δούμε ... κάποια «δένδρα και όχι το δάσος». Εξάλλου έχουμε ζήσει τέτοια φαινόμενα χαμένων ευκαιριών κατά το παρελθόν, με πιο χαρακτηριστικό την διέλευση του φυσικού αγωγού δια μέσου του κάμπου των Μεγάρων προς Πελοπόννησο.
Εάν τότε υπήρχε συνεννόηση και κατανόηση του προβλήματος μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, (χωρίς να περιχαρακώνονται ανοήτως πίσω από σκοπιμότητες του είδους να περάσει υποθαλάσσια ο αγωγός για τους μεν, να περάσει ο αγωγός καταμεσής του κάμπου), εκεί δηλαδή που ήθελε και η ΔΕΣΦΑ χωρίς ο δήμος να κερδίσει το παραμικρό.
Εάν τότε υπήρχε σύμπνοια και σχέδιο θα μπορούσαμε να έχουμε τουλάχιστον το πιο εύκολο πρακτικά. Να υλοποιηθεί δηλαδή η τροφοδοσία της βιομηχανικής ζώνης με φυσικό αέριο. Αυτό θα ήταν οικονομική ανάσα για την περιοχή μας γιατί η βιομηχανική ζώνη θα ήταν πιο ανταγωνιστική, άρα πιο ελκυστική για επενδύσεις και θέσεις εργασίας.
Ας ελπίσουμε ότι τα μνημόνια και η οικονομική ασφυξία, θα μας έχουν κάνει πιο συνετούς. Γιατί στο κάτω- κάτω της γραφής, τι νόημα έχει να είσαι δήμαρχος ενός δήμου που ανά πάσα στιγμή υπάρχει κίνδυνος να γίνει κατάσχεση και της πολυθρόνας του γραφείου του δημάρχου;

 Πηγή: www.aixminews.gr

Περίπατος πάνω στη θάλασσα από ένα φλαμίγκο στο Βουρκάρι!

Υγρότοπος Βουρκάρι Μεγάρων, 13-07-2013



Κ. Βαξεβάνης: "Ο φερετζές του Βορίδη"

Του Κώστα Βαξεβάνη

Το πώς ο πατριωτισμός έχει χρησιμοποιηθεί ως το μεγαλύτερο καταφύγιο των απατεώνων δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Η ιστορία είναι γεμάτη με «πιστοποιημένους έλληνες» της παλιάς και νέας εθνικοφροσύνης, που μετράνε τον πατριωτισμό με το καντάρι -το δικό τους φυσικά- και βγάζουν πάντα τον δικό τους μεγαλύτερο.

Ο πατριώτης δεν χρειάζεται να δηλώνει πατριώτης. Απλώς είναι. Το ίδιο και ο θρησκευόμενος, ο καλός επαγγελματίας, ο καλός άνθρωπος ή ο καλός γονιός. Επίσης ο πατριωτισμός δεν είναι απαραίτητο αποτέλεσμα καταγωγής. 

Μερικές εκατοντάδες έλληνες συνεργάτες των Ναζί Γερμανών είχαν πλήρη και διασταυρωμένη την ελληνική καταγωγή, αλλά φόρεσαν την κουκούλα και κατέδωσαν Έλληνες. Κάποιοι ελληναράδες ανώτεροι αξιωματικοί, ήταν αυτοί που εγκατέλειψαν το μέτωπο όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί και κάποιοι έλληνες άλλης καταγωγής αυτοί που θυσιάστηκαν στη θέση τους. Έλληνες έκαναν τις Χούντες ενάντια σε Έλληνες, Έλληνες μας παρέδωσαν στον ξένο παράγοντα, Έλληνες «πατριώτες» και αυτοί που κατέστρεψαν την Κύπρο. Και το 1974 και τώρα.  

Έλληνες πολιτικοί έκλεβαν τόσα χρόνια, έλληνες πολιτικοί έκαναν νόμους για να αλληλοκαλύπτονται, Έλληνες μας παρέδωσαν στην πλήρη καταστροφή με επιχείρημα τη σωτηρία της πατρίδας και τον πατριωτισμό τους τον οποίο συνυπογράφει η Μέρκελ. 

Άρα ο πατριωτισμός δεν είναι ούτε αυταπόδεικτος, ούτε θέμα καταγωγής και βέβαια όποιος διαβεβαιώνει πως τον έχει πρέπει και να το αποδεικνύει.

Ας πάμε τώρα στο αν ο πατριωτισμός έχει σχέση με την ιθαγένεια. Καμία. Η ιθαγένεια ορίζει το δικαίωμα ενός ανθρώπου που ζει σε μια χώρα. Είναι δηλαδή μια νομική έννοια που συνδέει τον πολίτη με το κράτος. Είναι αυτό που συνήθως λέμε υπηκοότητα και δεν έχει σχέση με την εθνικότητα. Σε ένα κράτος μπορούν να ζουν άνθρωποι διαφόρων εθνικοτήτων και η σχέση τους με το κράτος ως πολίτες που ζουν σε αυτό, να είναι η ίδια.

Ένα παιδί Ελλήνων το οποίο γεννιέται στις ΗΠΑ, αποκτά αυτόματα την αμερικανική ιθαγένεια. Γίνεται δηλαδή πολίτης του κράτους. Αυτό αν και μας αρέσει όταν απευθύνεται σε Έλληνες, μέσα από αντανακλαστικά που έχουν δημιουργήσει αντιδραστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα (απατεώνες δηλαδή που έκρυβαν την απατεωνιά τους κάτω από υπερεθνικές κραυγές), δεν αποδεχόμαστε να απευθύνεται σε ανθρώπους ξένης εθνικότητας που γεννήθηκαν στην Ελλάδα.
Υπερηφανευόμαστε για το ελληνόπουλο που απέκτησε δημόσια αξιώματα στην Αυστραλία, για τον Δουκάκη που παραλίγο να γίνει πρόεδρος της Αμερικής, για τον γερμανό βουλευτή ελληνικής καταγωγής, για τον καναδό γερουσιαστή που οι γονείς του γεννήθηκαν κάπου στη Μάνη, αλλά εμείς τα παιδιά των ξένων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν τα διανοούμαστε στην ελληνική Βουλή, αλλά αρνούμαστε κι αυτό το δικαίωμά τους να είναι πολίτες της χώρας.

Ο νομικός παραλογισμός που έντεχνα βαφτίζεται εθνικό θέμα, βρήκε την έκφρασή του στην υπόθεση του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ο ίδιος και ο αθλητής αδελφός του, έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Τα δύο όμως μικρότερα αδέλφια τους όχι. Το υποκριτικό ελληνικό κράτος και η ακόμη υποκριτικότερη κυβέρνηση Σαμαρά που με την κατάργηση του νόμου Ραγκούση στέρησε την ιθαγένεια από τους αθλητές Αντετοκούνμπο, την παραχώρησε όμως για να εξυπηρετηθεί η Ελλάδα αθλητικά και ο Σαμαράς πολιτικά. Αλλά τα άλλα δύο παιδιά με τους ίδιους γονείς και τις ίδιες ακριβώς προυποθέσεις δεν μπορούν να αποκτήσουν την ιθαγένεια.

Πίσω από αυτό τον παραλογισμό της μη παροχής ιθαγένειας τον οποίο η ΝΔ παρουσιάζει ως πατριωτικό θέσφατο (η ίδια ΝΔ που έχει ξεπουλήσει ότι υπάρχει από την ελληνική Δημόσια περιουσία) υπάρχουν ανθρώπινα δράματα. Παιδιά που μεγάλωσαν στην Ελλάδα, την αγαπούν, είναι πολίτες της, δεν ξέρουν πού πέφτει οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά δεν έχουν ελληνικό διαβατήριο. Ούτε κανένα άλλο βέβαια, αφού δεν τα αναγνωρίζει καμιά άλλη χώρα, επειδή από νομική άποψη είναι έλληνες υπήκοοι.

Δεν πρόκειται μόνο για ρατσισμό του Σαμαρά και της παρέας του, αλλά για αγοραίο πατριωτισμό. Συνδέουν την εθνικότητα με την υπηκοότητα και βέβαια τον παραδομένο σε συμφέροντα εαυτό τους με τον πατριωτισμό, για να ψαρέψουν ακροδεξιές, απολίτιστες ψήφους.

Το θέμα της ιθαγένειας είναι ο φερετζές του κάθε Βορίδη, ο οποίος κρύβει το αλισβερίσι του με τα συμφέροντα των εργολάβων κάτω απ' το εφεύρημα του πατριωτισμού. Με τον ίδιο τρόπο που έκρυβαν οι χουντικοί τους οποίους υπηρέτησε, κάτω από τη σημαία και το «έθνος», τα εγκλήματά τους του απέναντι στη Δημοκρατία και τους Έλληνες.

Αν η υποκοότητα από νομικό θέμα μετατραπεί σε υπόθεση «αίματος», τότε εκτός απ' το ό,τι προσβάλουμε 11 εκατομμύρια Έλληνες του εξωτερικού λέγοντάς τους πρακτικά ότι δεν είναι και τόσο Έλληνες αφού έχουν άλλη υπηκοότητα, πρέπει να βρούμε και έναν ασφαλή τρόπο ανάλυσης αυτού του αίματος, που θα δείχνει εκτός από την αιμοσφαιρίνη και τη χοληστερίνη και την ελληνικότητα.

Και μάλιστα να την βρίσκει όπως είναι μπερδεμένη ανάμεσα σε επιρροές Τούρκων, Φράγκων, Βενετσιάνων, Ισπανών, Πειρατών και πολλών άλλων. Κυρίως βεβαίως αυτή του κυρίου Μιχαλολιάκου και του κυρίου Σαμαρά που οι πρόγονοί τους έζησαν σε περιοχές έντονης ξένης επιρροής. Για να μην πούμε για τους φέροντες τουρκαρβανίτικα ονόματα Καρατζαφέρη και Καραμανλή.

Πηγή: www.koutipandoras.gr

Χωρίς λόγια!


ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΡΩΝ
Μέγαρα, 12 Δεκεμβρίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΜΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ


·                    Γιατί το διευρυμένο ωράριο είναι εδώ και πολύ καιρό πραγματικότητα.

Το ωράριο των καταστημάτων είναι ήδη απελευθερωμένο από το 2005.  Τα καταστήματα μπορούν να λειτουργούν από τις 5.00 το πρωί έως τις 21.00 το βράδυ από Δευτέρα έως Σάββατο.  Παράλληλα, όπου κρίνεται απαραίτητο (νησιά και τουριστικές περιοχές), τα καταστήματα μπορούν να ανοίξουν την Κυριακή με απόφαση του Περιφερειάρχη, πρακτική που ήδη ακολουθείται.


·                    Γιατί ο καταναλωτής δεν έχει να κερδίσει τίποτα. 

Οι ώρες λειτουργίας δεν λείπουν, αυτό που λείπει είναι αγοραστική δύναμη από τους καταναλωτές.  Η μετατροπή της Κυριακής σε «καθημερινή» θα ακυρώσει την μόνη ημέρα ξεκούρασης που απομένει στον έλληνα, την μόνη ημέρα που μπορεί να αφιερωθεί απερίσπαστα στην θρησκευτική του πίστη, στην οικογένειά του, να παίξει με τα παιδιά του, να συναντήσει τους φίλους του και να καλλιεργήσει τις μόνες κοινωνικές σχέσεις που του έχουν απομείνει στην Ελλάδα της ύφεσης και της δυσπραγίας.  Επιπλέον, οι επιπτώσεις ντόμινο που θα έχει η κατάργηση της αργίας και το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που ισορροπούν την αγορά, θα επιτρέψει την μονοπώλησή της και την επικράτηση των τιμολογιακών πρακτικών των μεγάλων επιχειρήσεων, που θα κάνει ακόμα και τα βασικά προϊόντα απλησίαστα για τον μέσο Έλληνα.



·                    Γιατί η υπεραπασχόληση 365 ημέρες το χρόνο θα εξουθενώσει τον Έλληνα έμπορο. 

Στην Ελλάδα το 90% των εμπόρων επιχειρηματιών είναι μικρομεσαίοι και μικροεργοδότες, πολλοί δε από αυτούς είναι αυτοαπασχολούμενοι.  Έτσι όπως τίθεται, το άνοιγμα την Κυριακή είναι μονόδρομος αν θέλουν να επιβιώσουν από τον δριμύ ανταγωνισμό των μεγάλων και εύρωστων οικονομικά επιχειρήσεων.  Δεδομένα όμως, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους δεν θα αντέξουν την αυξημένη πίεση μίας εβδομάδας χωρίς ξεκούραση και θα εξοντωθούν οργανικά, με τελικό και βέβαιο αποτέλεσμα ακόμα περισσότερα λουκέτα στην αγορά και επιπλέον διόγκωση της ανεργίας.


 ·                    Γιατί τα αυξημένα κόστη λειτουργίας την Κυριακή μπορούν να αναληφθούν μόνο από τις μεγάλες επιχειρήσεις. 

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του Υπουργού κ. Χατζηδάκη, το καθεστώς απασχόλησης των εργαζομένων την Κυριακή δεν πρόκειται να θιγεί.  Θυμίζουμε όμως ότι το σχετικό κόστος απασχόλησης των μισθωτών είναι ιδιαίτερα αυξημένο:  Προσαύξηση 75% της αναλογίας του μισθού στην ημέρα και παραχώρηση αναπληρωματικής ανάπαυσης (ρεπό) σε άλλη μέρα της εβδομάδας.  Μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις μπορούν να αντέξουν αυτό το κόστος αυτές τις εποχές και άρα είναι και οι μόνες που θα ανοίξουν αποτελεσματικά.  Η επιπλέον ημέρα την εβδομάδα δεν θα προσφέρει τίποτα στη συντριπτική πλειοψηφία της χειμαζόμενης αγοράς, απλά θα αναδιανείμει την ήδη μειωμένη πίτα του τζίρου προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων και εις βάρος των μικρών που θα κλείσουν.


·                    Γιατί είναι ψέματα ότι ο περιορισμός των 250 τμ προφυλάσσει τους μικρομεσαίους.

Η διάταξη εξαιρεί τις αλυσίδες και τα shop in the shop αλλά δεν υπάρχει σαφής νομικός ορισμός του όρου «αλυσίδα» ώστε να ξέρουμε τι σημαίνει και σε ποιους αναφέρεται και επιπλέον δεν εξαιρούνται ρητά από την δυνατότητα ανοίγματος τα Malls και τα εκπτωτικά χωριά, τα οποία νοικιάζουν χώρους στην συντριπτική τους πλειοψηφία κάτω των 250 τμ. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η διάταξη, έτσι όπως είναι διατυπωμένη, θα αποτελέσει την κερκόπορτα για καθολικό άνοιγμα.


·                    Γιατί το άνοιγμα των καταστημάτων θα απαξιώσει τις παραδοσιακές αγορές της Κυριακής. 

Στα παραδοσιακά κέντρα των πόλεων λειτουργεί μία ολόκληρη οικονομία από εξειδικευμένα καταστήματα, εστιατόρια, καφετέριες και άλλες δραστηριότητες, που στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στο χαρακτήρα της Κυριακής ως ημέρας ξεκούρασης, χαλάρωσης και διασκέδασης.  Μέσα σε μία πολύβουη κανονική ημέρα, με πλήρες κυκλοφοριακό, έλλειψη θέσεων στάθμευσης, ανοιχτά μαγαζιά και πάγκους μικροπωλητών παντού, αυτές οι αγορές χάνουν το χαρακτήρα τους, τα παραδοσιακά κέντρα υποβαθμίζονται και οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτές κινδυνεύουν με άμεσο κλείσιμο, αυξάνοντας τα λουκέτα και οδηγώντας ακόμα περισσότερους εργαζόμενους στην ανεργία.